کشت بافت گیاهی میتواند نقش مهمی در کمک به ارتقاء ژنتیک گیاهی ایفا کند. موفقیت در این مهم وابسته به ژنتیک و فیزیولوژی گیاهی، ترکیبات محیط کشت و تنظیم کنندههای رشد گیاهی میباشد. درصد بالای استقرار ریزنمونه و تحریک ریزنمونه به تولید نوشاخه، از اهداف اصلی مرحله استقرار درون شیشهای میباشد. استقرار اولیه ریزنمونههای انگور در شرایط درون شیشهای در موفقیت مراحل بعدی موثر است. به منظور بررسی استقرار، قطعات گره در موقعیتهای مختلف روی شاخههای در حال رشد دو رقم انگور خوشناو و بی دانهسفید، آزمایشی در قالب فاکتوریل بر پایه طرح کامل تصادفی در 4 تکرار طراحی شد. نتایج نشان داد استقرار ریزنمونهها در موقعیت به ترتیب در رقم خوشناو و (T3,T و پایینی شاخه ( 4 (T1,T های مختلف روی شاخه در دو رقم متفاوت بود. ریزنمونههای ناحیه انتهای ( 2 بیدانهسفید 100 درصد مستقر شدند. وجود شرایط بهتر در ریزنمونههای ناحیه پایینی شاخه به صورت مشخصی منجر به طویل شدن نوشاخهها یک ماه پس از کشت شده است. طول نوشاخه در هر ریزنمونه با دور شدن از ناحیه انتهای شاخه در هر دو رقم بیشتر میشود. وضعیت نوشاخهها برای انتقال به مرحله پرآوری در ریزنمونههای مستقر شده کاملاً مطلوب بود و تفاوت میان تیمارهای مختلف مشاهد نشد.
