بر اساس توصیف نامه های معرفی شده 37 توده سیر ایرانی و 3 توده سیر خارجی با استفاده از 12 صفت مورفولوژیک مورد بررسی قرارگرفتند. تجزیه خوشه ای با استفاده از روش UPGMA توانست بیشتر توده های مورد بررسی را با توجه به منشأ جغرافیایی آنها در گروه های جداگانه ای قرار دهد که نشان دهنده ارتباط بین صفات مورفولوژیک و پراکنش جغرافیایی توده های مورد بررسی می باشد. طبق این بررسی توده های سیر ایرانی در 4 گروه و توده سیرهای خارجی در 3 گروه قرار گرفتند. گروه اول شامل 9 توده از غرب کشور با سوخ و سوخچه های بزرگ و سفید رنگ بود. در گروه دوم که 4 توده سیر ایرانی قرار داشتند، توده خاف بالاترین تعداد سوخچه ها را دارا بود. توده های قرمز آذرشهر، قرمز شهرکرد و تبریز گروه سوم را تشکیل دادند. گروه چهارم با 19 توده سیر ایرانی و تنوع درون گونه ای قابل ملاحظه بزرگترین گروه را در دندروگرام بدست آمده تشکیل داد که توده های شمال و جنوب کشور با یک فاصله محسوس جدا از هم در این گروه قرار گرفتند. همبستگی های معنی داری ما بین بعضی از خصوصیات مورد مطالعه مشاهده شد.
