نش شوری یکی از مهمترین تنشهای محیطی است که اثرات عمده ای بر خصوصیات فیزیولوژیکی و مولکولی گیاهان داشته و هرساله باعث ایجاد خسارات فراوانی در محصولات کشاورزی میگردد. جاسمونیک اسید به عنوان یک تنظیم کننده رشد گیاهی و عنصر سیلیس به صورت سیلیکون دی اکسید SiO2 ، ترکیباتی هستند که توانایی کاهش صدمات ناشی از تنشهای محیطی ازجمله شوری را دارا می باشند. به منظور ارزیابی تاثیر جاسمونیک اسید و نانوذرات سیلیس تحت تنش شوری بر برخی خصوصیات فیزیولوژیکی و ژن های درگیر در تعدیل تنش شوری در توت فرنگی آزمایشی با فاکتورهای جاسمونیک اسید ) 0 و 5/ 0 میلی مولار(، نانوذرات سیلیس ) 0 و 2 میلی مولار( و تنش شوری ) 0 و 50 میلی مولار( در گلخانه اجرا گردید. نتایج نشان داد که فاکتورهای به کاررفته تأثیرات معنی داری بر تمامی صفات اندازه گیری شده و بیان ژن GST دارند. در این پژوهش، نتایج نشان داد که شوری سبب کاهش شاخص پایداری غشای سلولی و افزایش پراکسید هیدروژن شد. میزان بیان ژن GST نیز تحت تنش شوری افزایش یافت. کاربرد جاسمونیک اسید و نانوذرات سیلیس در شرایط بدون تنش و تنش سبب بهبود خصوصیات فیزیولوژیکی و مولکولی و نیز افزایش تحمل گیاه در برابر تنش شوری شد. بهترین نتایج به دستآمده در این پژوهش، در کاربرد همزمان این ترکیبات مشاهده گردید.
