رادیکال های آزاد در تغییرات مولکولی وجهش ژنی در بعضی از موجودات زنده نقش دارند. با توجه به دخالت فشارهای تنش های اکسیداتیو در ایجاد بعضی از بیماریها تاثیر دارند. آنتی اکسیدانهایی که بتوانند جلوی روند اکسیداسیون را گرفته یا آن را به تاخیر بیاندازند در پیشگیری از تعدادی از بیماریها حائز اهمیت هستند. تعدادی از این آنتی اکسیدانها توسط گیاهان بعنوان متابولیت های ثانویه سنتز می شوند. هدف از این مطالعه بررسی ظرفیت آنتی اکسیدانی کل در غلظت های مختلف و مراحل مختلف رسیدگی میوه توت فرنگی در دو رقم می باشد. در این تحقیق ظرفیت آنتی اکسیدانی کل با استفاده از روش DPPH بر مبنای درصد مهارکنندگی رادیکال های آزاد در سه مرحله رشد میوه در دو رقم سلوا و کویین الیزا تعیین گردید. نتایج نشان داد که ظرفیت آنتی اکسیدانی کل عصاره میوه توت فرنگی در دو رقم سلوا و کویین الیزا اختلاف معنی داری در سطح احتمال 5 درصد با هم دارند. و ظرفیت آنتی اکسیدانی در رقم سلوا بیشتر است. در طول مراحل مختلف نمو میوه در هر دو رقم در مراحل سبز و نیم رس در مقایسه با مرحله قرمز بالغ ظرفیت آنتی اکسیدانی بیشتر از مرحله کاملاً سبز است. اما اختلاف معنی داری مابین دو مرحله سبز و نیم رس در هر دو رقم مشاهده نشد.
