موضوع حقوق بزهدیده و حمایت از وی، از سیاست های جنایی مهمی به شمار می رود که از گذشته تا به حال فراز و نشیب های زیادی داشته است. همواره جرم نسل کشی که به عنوان یکی از مهم ترین جرایم مورد توجه مجامع بین المللی از جمله دیوان بین المللی کیفری و رواندا و یوگسلاوی بوده است، که هر کدام این دیوان ها، مجازات جرم نسل کشی را مورد بررسی و تعیین نموده اند. هدف اصلی از انجام این پژوهش بررسی چرایی و چگونگی جبران خسارت آسیب دیدگان جرم نسل کشی می باشد که این هدف پژوهش با روش توصیفی- تحلیلی انجام و اطاعات با استفاده از اسناد و مدارک گردآوری شده و با طبقه بندی و تحلیل اطاعات نسبت به تجزیه و تحلیل اقدام شده است. ضرورت جبران خسارت بزهدیده که از آموزه های مکتب عدالت ترمیمی است، در دادرسی های کیفری بینالمللی به لحاظ شدت، اهمیت و گستردگی جرایم بینالمللی، ضرورت بیشتری می یابد. نتایج حاصله نشان داد که اساسنامه دیوان دیوان کیفری بینالمللی نسبت به دیگر دادگاه های کیفری بینالمللی مقررات قابل توجهی در خصوص حمایت از بزه دیدگان و بازماندگان جنایات های بینالمللی را در بردارد و در مواردی اقدام به نوآوری نموده و جایگاه رفیعی را برای بزهدیده در فرآیند عدالت کیفری بینالمللی به ارمغان آورده است. با توجه به این که در اسناد بینالمللی راهکارهایی چون ارزیابی خسارت ناشی از جرم، امکان صدور حکم برای جبران خسارت در کنار حکم به مجازات و سرانجام امکان صدور حکم به جبران تأمین خواسته برای جبران خسارت وارده، پیش بینی شده است. اما به نظر می رسد که تدابیری دیگر مانند قرار دادن برنامه پرداختی که تفاوت های جنسیتی را شامل شود و همچنین گرفتن برخی ضمانت های اجرایی برای تخلف دولتها از همکاری با دیوان و اجرای دستورات و آرای صاده از این مرجع ضروری است.
