ابراهیم بدخشان

در پژوهشِ کمی حاضر، تأثیر سه متغیر جنسیت، سطح تحصیلات و سن بر یک تنوع واجی (فرایند قلب واجی در واژۀ [tʃoklæ]) در کُردی هورامی گویش پاوه در یک گروه 60 نفره (30 مرد و 30 زن) در چهار ردۀ سنی بر اساس زبان‌شناسی اجتماعی تنوع‌گرا بررسی گردید. روش اجرا بدین‌صورت بود که داده­های گردآوری‌شده از طریق مصاحبه با گروه اصلی، با داده­های گردآوری‌شده از گروه معیار که شامل تعدادی از زنان و مردان بی­سواد بالای 60 سال بود، مقایسه گردید و درنهایت فرایند قلب واجی در واژۀ [tʃoklæ] که دارای بیشترین میزان تفاوت در بین گروه معیار و گروه اصلی بود برای بررسی انتخاب شد. یافته­های پژوهش نشان داد که متغیر­های سن و جنسیت با تنوع واجی موردبررسی، ارتباط معناداری دارند، و چون میزان معنادار بودن رابطۀ سطح تحصیلات با میزان وقوع فرایند قلب واجی در واژۀ معیار [tʃoklæ] بیشتر از 0.5 (α=0.683) است، بنابراین بین سطح تحصیلات و قلب واجی در واژۀ [tʃoklæ] ارتباط معناداری وجود ندارد. همچنین، نتایج نشان داد که میزان تأثیر جنسیت بر فرایند قلب واجی در واژۀ معیار [tʃoklæ]بیش از سن است.