در پژوهشِ کمی حاضر، تأثیر سه متغیر جنسیت، سطح تحصیلات و سن بر یک تنوع واجی (فرایند قلب واجی در واژۀ ] )[tʃoklæدر کُردی هورامی گویش پاوه در یک گروه ٦٠نفره ( ٣٠مرد و ٣٠زن) در چهار ردۀ سنی بر اساس زبانشناسی اجتماعی تنوعگرا بررسی گردید. روش اجرا بدینصورت بود که دادههای گردآوریشده از طریق مصاحبه با گروه اصلی، با دادههای گردآوریشده از گروه معیار که شامل تعدادی از زنان و مردان بیسواد بالای ٦٠سال بود، مقایسه گردید و درنهایت فرایند قلب واجی در واژۀ ] [tʃoklæکه دارای بیشتین میزان تفاوت در بین گروه معیار و گروه اصلی بود برای بررسی انتخاب شد. یافتههای پژوهش نشان داد که متغیرهای سن و جنسیت با تنوع واجی موردبررسی، ارتباط معناداری دارند، و چون میزان معنادار بودن رابطۀ سطح تحصیلات با میزان وقوع فرایند قلب واجی در واژۀ معیار ] [tʃoklæبیشت از )α=0.683( 0.5است، بنابراین بین سطح تحصیلات و قلب واجی در واژۀ ] [tʃoklæارتباط معناداری وجود ندارد. همچنین، نتایج نشان داد که میزان تأثیر جنسیت بر فرایند قلب واجی در واژۀ معیار ] [tʃoklæبیش از سن است