گیاه بهسازی استفاده از گیاهان، اصلاح کننده های خاک و عملیات زارعی برای خارج کردن آلوده کننده ها از محیط و یا کاهش سمیت آن ها می باشد. در این روش از گیاهان بردبار یا پایدار برای بهسازی خاک های آلوده به ترکیب های آلی و معدنی بهره گیری می گردد. بزرگ ترین سودی که این روش دارد سادگی وارزان بودن آن است، همچنین سبب بهبود ویژگی های فیزیکی و شیمیایی و بیولوژیکی خاک می شود. گیاهانی که برای پاکسازی خاک از عناصر و آلاینده ها به کار می روند فراانباشت کننده یا بیش اندوز نامیده می شوند. این پژوهش به هدف ارزیابی دو گیاه آفتابگردان و شاهدانه در گیاه بهسازی برخی از عناصر سنگین خاک انجام شد. در این پژوهش خاک معدن آهنگران واقع در جاده اراک – ملایر با با بافت لوم سیلتی به آزمایشگاه و سپس گلخانه منتقل شد. در آزمایشگاه آزمایش های اولیه روی خاک انجام شده و در گلخانه خاک به مدت 15روز در حالت ظرفیت زراعی نگهداری شده و جهت کشت گیاهان مورد نظر و در آغاز گام رشد زایشی، وزن خشک اندام های هوایی و زیرزمینی، غلظت سرب، روی، کادمیوم نمونه های گیاهی اندازه گیری گردید و برداشت هر یک از عناصر در اندام های هوایی گیاه در هر گلدان محاسبه شد. همچنین فاکتور ترابری محاسبه شد. بیشترین وزن خشک اندام هوایی در گیاه آفتابگردان و بیشترین وزن خشک اندام زیرزمینی در گیاه شاهدانه بود. غلظت روی و کادمیوم در اندام هوایی آفتابگردان بیشترین و غلظت سرب در اندام هوایی شاهدانه بیشترین میزان بود. آزمون میانگین برداشت عناصر در اندام هوایی گیاه و فاکتور ترابری نشان می دهد که گیاه آفتابگردان در گیاه بهسازی و برداشت عناصر سنگین می-تواند سودمند باشد..
