زاهد شریفی

در خاک های آهکی میزان زیادی عناصر غذایی وجود دارد که شکل محلول و قابل جذب این عناصر کمتر از مقدار لازم برای رشد و نمو مناسب گیاه است. در نتیجه کمبود عناصر غذایی از عوامل محدود کننده رشد گیاه به شمار می آید. هچنین شرایط آهکی همراه با اقلیم خشک سبب کاهش مواد آلی و عناصر غذایی در این خاک ها شده است. گیاه توت فرنگی نیز با وجود کوچک بودن اندازه آن به دلیل تولید زیاد محصول به عناصر غذایی فراوانی نیاز دارد. این پژوهش با هدف افزایش حلالیت عناصر غذایی و رشد گیاه توت فرنگی با 12 تیمار شامل، شاهد (خاک بدون تیمار) ((Blank) S)، خاک + اسید هیومیک (S+HA)، خاک + سولفوریک (S+H2SO4)، خاک + تیوباسیلوس(S+T) ، خاک + گوگرد(S+S˚) ، خاک + گوگرد+ تیوباسیلوس (S+S˚+T)، خاک + ورمی کمپوست (S+VC)، خاک + کود گاوی تازه (S+M)، خاک + ورمی کمپوست + تیوباسیلوس(S+VC+T)، خاک + کود گاوی تازه + تیوباسیلوس (S+M+T)، خاک + گوگرد + ورمی کمپوست + تیوباسیلوس(S+S˚+VC+T) ، خاک + گوگرد + کود گاوی تازه + تیوباسیلوس(S+S˚+M+T) بود، تمامی تیمارها در 3 تکرار به مدت یک سال در دمای گلخانه نگهداری شدند. نتایج نشان داد که، میزانpH خاک در تیمارهای S+S˚، S+S˚+T، S+S˚+VC+T، S+S˚+M+T در مقایسه با شاهد به گونه ی معناداری کاهش یافته است. با این حال، در تمامی تیمارها میزان هدایت الکتریکی خاک نسبت به شاهد افزایش یافته بود. همچنین نتایج نشان داد که اکثر تیمارها توانسته اند حلالیت عناصر غذایی خاک ومیزان عناصر موجود در قسمت هوایی گیاه را افزایش دهند. اما با توجه به نتایج به دست آمده از آنالیز خوشه ای، تیمارهای S+S˚+VC+T و S+S˚+M+T بیشترین اثر را نسبت به تیمارهای دیگر داشته اند.