در دهه های اخیر تهیه نانو ساختارهای یک بعدی (1D) مانند نانو سیم ها، نانولوله ها و نانوالیاف به خاطر خواص منحصر به فرد و کاربرد گسترده در پزشکی و صنعت توجه بسیاری از مطالعات و تحقیقات علمی را به خود جلب کرده است. در این میان، نانوساختارهای لیفی (نانوالیاف) به خاطر خواص سطحی و مهندسی منحصر به فرد از اهمیت ویژهای برخوردارند. روش های سنتزی متعددی مانند خود آرایی ، طراحی و سنتز قالب ، جدایی فاز ، کشش و الکتروریسی برای تهیه نانوساختارهای لیفی یک بعدی پیشنهاد و بکار گرفته شده اند. تکنیک الکتروریسی به عنوان یک رویکرد سنتزی بالا- پایین تنها روشی است که برای تهیه نانوالیاف الکتروریسی پیوسته بکار می رود. رویکرد الکتروریسی در سال 1934 توسط فرم هالس ثبت اختراع شد. قابلیت زیاد این تکنولوژی در سنتز نانوساختار ها منجر به توسعه و بکارگیری آن توسط رنکر و همکاران شد. ابداع تکنیک الکتروریسی چند نازله هم مرکز (دو نازله هم مرکز) برای تهیه ی نانوالیاف هسته- پوسته، چند لایه ی توخالی و لوله ای شکل منجر به توسعه هر چه بیشتر این تکنیک در هر دو زمینه مطالعاتی و کاربردی شد .
