نابرابری درآمدی یکی از موضوعات محوری در حوزه اقتصاد و توسعه اجتماعی است که بهشدت بر جنبههای مختلف زندگی انسانها تأثیرگذار است. این مسئله با توزیع نامتناسب ثروت و فرصتها در جامعه، میتواند موجب افزایش شکاف طبقاتی و ایجاد تنشهای اجتماعی شود. نابرابری درآمدی نهتنها به کاهش کیفیت زندگی افراد کمدرآمد منجر میشود، بلکه باعث کاهش فعالیتهای اجتماعی و کندشدن رشد اقتصادی نیز میگردد. در کنار نابرابری درآمدی، امنیت اقتصادی نیز بهعنوان یکی دیگر از عوامل کلیدی در تعیین کیفیت زندگی و توسعه اقتصادی، نقش مهمی ایفا میکند. هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر امنیت اقتصادی بر نابرابری درآمدی در ایران طی دوره زمانی 1368 تا 1400 با استفاده از مدل رگرسیون چندکی است. نتایج این تحقیق نشان میدهد که امنیت اقتصادی، سهم مخارج بهداشتی، اندازه دولت و سرمایهگذاری مستقیم خارجی تأثیر منفی و معناداری بر نابرابری درآمدی دارند. به این معنا که هرچه موارد ذکر شده افزایش یابند، نابرابری درآمدی کاهش مییابد. درحالیکه متغیرهای نرخ تورم، نرخ بیکاری و شهرنشینی تأثیر مثبت و معنادار بر نابرابری درآمدی در کشور ایران دارند. یعنی با افزایش این موارد نابرابری درآمدی نیز تشدید میشود. این یافتهها میتوانند به سیاستگذاران کمک کنند تا با شناسایی دقیق عوامل مؤثر بر نابرابری درآمدی و تحلیل اثرات آنها، راهکارهای مناسبی برای کاهش شکاف درآمدی و بهبود عدالت اجتماعی ارائه دهند.
