پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی نوروفیدبکگ مبتنی بر QEEG و درمان دارویی بر کاهش میزان وسواس فکری- عملی انجام گرفت. پژوهش کمی نگر تجربی بوده و در قالب یک طرح نیمه آزمایشی به صورت پیش آزمون - پس آزمون سه گروهی انجام گرفته است. انتخاب افراد به صورت داوطلبانه و در دسترس و گمارش آنها در سه گروه 5 نفری مورد مطالعه تصادفی بوده است. ارزیابی افراد با استفاده از مقیاس وسواس فکری عملی بیل- براون (YBOCS) و مصاحبه مبتنی بر DSM-5 انجام گرفته است. داده ها با روش تحلیل کواریانس(ANCOVA) مورد تحلیل قرار گرفته اند. یافته ها حاکی از اثربخشی روش نوروفیدبک بر کاهش نمره کل وسواس فکری- عملی بوده است در حالی که دارو درمانی بر نمره کل و وسواس فکری -عملی اثربخشی معنادار نداشته است.دارو درمانی و روش نوروفیدبک در کاهش علایم فکری وسواس اثر معنادار داشته اند و بین دو روش تفاوت معناداری وجود ندارد.اثربخشی روش نوروفیدبک بر وسواس فکری(1/41) با اندازه اثر آن بر وسواس عملی(1/40) برابر است. این در حالی است که اندازه اثر روش دارو درمانی بر وسواس فکری(1/60) بیشتر از اندازه اثر آن بر وسواس عملی (0/99) است.
