هدف مطالعه تعیین میزان اثربخشی درمانگری شناختی رفتاری بر سه عامل پویشی تعارضهای وابستگی، خشم و مادری در افسردگی پس از زایمان بود. روش: روش پژوهش شبهتجربی و جامعه آماری شامل 768 مادری بود که در طول یک فصل زایمان کرده بودند و تحتپوشش مراکز بهداشتی- درمانی شهرستان سنندج قرار داشتند که با روش نمونهگیری تصادفی، 64 نفر ار آنها در دو گروه موازی 32 نفری آزمایش و گواه جایگزین شدند و به پرسشنامههای افسردگی بک (بک، استیر و براون، 1996 ) و افسردگی پس از زایمان ادینبرگ (کوکس، هالند و ساگوفسکی، 1987 ) و مصاحبه ساختار یافته اختلالات بالینی محور یک (فرست، اسپیتزر، گیبن و ویلیامز، 2002 ) پاسخ دادند. یافته ها: نتایج نشان داد تغییرات در نمرههای گروه آزمایش و گواه و حفظ این تغییرات در مرحله پیگیری، 6 ماه بعد از درمان شناختی رفتاری در متغیر تعارضهای مادری معنادار و برای تعارضهای خشم و وابستگی معنادار نیست. نتیجهگیری: هیجان های خشم و وابستگی تنها با نشانه گرفتن افکار خودکار منفی تغییری نمی کنند و ثبات در هیجانی های بنیادین خشم و وابستگی با طول درمان ممکن است بیشتر حاصل شود. نتایج حاصل از این مطالعه می تواند برای مراکز بهداشتی- درمانی در درمان افسردگی پس از زایمان قابل استفاده باشد.
