مقاله ی حاضر به بررسی دو داستان یک روز خوش برای موز ماهی و دوران آبی دو-دومیه اسمیت اثر جی. دی. سلینجر از منظر فوکو می پردازد. سلینجر نویسنده ای است که آثارش توجه خوانندگان زیادی را در سراسر جهان به خود جلب کرده و برای او شهرت به ارمغان آورده است. در این مقاله تلاش شده است با تحلیل این دو اثر از دیدگاه فوکو، چگونگی کنترل کردن افراد در جامعه توسط قدرت و تأثیر آن بر روابط انسان ها و شکل دادن به این روابط مورد بحث قرار گیرد. مفهوم نهاد های تربیتی یا نهاد های اجتماعی به عنوان یکی از مفاهیم اصلی نظریه ی فوکو در این دو داستان بررسی می گردد. دیگر مفاهیمی که به بحث گذاشته خواهند شد عبارتند از گفتمان، زیست- سیاست وقدرت. فوکو بر این باور است که نهاد های اجتماعی کنترل ذهن و جسم افراد را در اختیار گرفته و آن ها را شکل می دهند. در داستان یک روز خوش برای موز ماهی، نهاد اجتماعی بیمارستان، گفتمان پزشکی و کاربرد آن در طبقه بندی افراد به دو دسته ی عادی و غیر عادی وچگونگی تأثیرپذیری افراد از نهاد های اجتماعی بررسی می شوند. همچنین مفهوم زیست- سیاست در این داستان مورد بررسی قرار می گیرد. در داستان دوران آبی دو-دومیه اسمیتکنترل قدرت بر رفتار و روابط مردم از طریق نهاد ها و نمایندگانشان تحلیل می گردد. روابط قدرت، چگونگی کنترل افراد جامعه توسط یکدیگر و چگونگی رفتار با یکدیگر نیز مورد بررسی قرار می گیرند.
