با رشد حوزه های مهندسی ژنتیک گیاهی همانند زراعت مولکولی، مهندسی متابولیک و مهندسی کلروپلاست، به روش های همسانه سازی بهینه برای ساخت سازه های ژنی نیاز می باشد. روش های معمول مبتنی بر آنزیم های برشی و آنزیم لیگاز ناکارآمد و زمان بر هستند و در هر واکنش نمی توان بیشتر از یک قطعه DNA در ناقل گیرنده قرار داد. در روش های جدید مبتنی بر نوترکیبی Gateway علیرغم کارایی بالا، به کیت ها و آنزیم های گران قیمت نیاز است و همچنین توالی های اضافی (attB) در محل همسانه سازی باقی می مانند. در روش Golden Gate که مبتنی بر توانایی آنزیم های برشی نوع IIS در برش DNA خارج از جایگاه شناسایی می باشد، می توان در هر واکنش همزمان برش/اتصال، تا 9 قطعه DNA را در یک واکنش همسانه نمود. در Golden Braid (GB) ناقل ساخته شده را می توان برای ساخت ناقل های بعدی استفاده کرد. اجزای سیستم GB آنزیم های برشی BsaI و BsmbI، ناقل pUD و ناقل های مقصد سطح α و Ω می باشد. توالی های مورد استفاده شامل راه انداز، توالی ژن، خاتمه دهنده، پپتید راهنما و توالی های تنظیمی دارای آویزهای 4 نوکلئوتیدی تعریف شده می باشند، در نتیجه واحدهای بیانی (راه انداز+ژن+خاتمه دهنده) ساخته شده در ناقل سطح α قابل استفاده مجدد در سطوح بالاتر می باشد. با روش GB و با ناقل های pDGBs (ناقل های دوتایی آگروباکتریوم)، می توان ژن های یک مسیر بیوشیمیایی را در گیاه جهت افزایش تولید یک متابولیت با ارزش مهندسی نمود. ناقل های تراریخت کلروپلاست ناقل های پیچیده بوده و ساخت آن ها زمان بر و مشکل است، می توان از سیستم GB برای ساخت سازه های تراریزش کلروپلاست و سازه های خاموشی ژن در کمترین زمان استفاده کرد.
