یاور وفائی

قطعاتی با طول 1 تا 2 میلی متر از نوک مریستم گیاه سیر (Allium sativum) توده آذرشهر در محیط MS دارای 0/5 میلی گرم در لیتر کینتین و 2 میلی گرم در لیتر 2-4-دی با غلظت های 3، 6، 9 و 12% ساکارز در 20 تکرار برای ریشه زایی و تشکیل گیاه کامل مورد استفاده قرار گرفت. بیشترین میزان ریشه زایی و تشکیل گیاه کامل با غلظت 6% ساکارز به دست آمد. درصد گیاهانی که به باززایی رسیدند در تیمارهای 3، 6، 9 و 12 % ساکارز به ترتیب 20، 50، 40 و 0 درصد بود. نخستین ریشه ها بعد از 2 هفته در تیمار 6% ساکارز مشاهده شد و تیمارهای 9 و 3 درصد نیز به ترتیب 3 و 6 روز بعد تولید ریشه های قاب مشاهده نمودند. علاوه بر این تیمار 6% بیشترین طول و وزن ترو خشک ریشه را دارا بود. بیشترین میزان طول و وزن تر شاخساره مربوط به تیمار 9% بود. مابین تیمارها تفاوت معنی داری از نظر تعداد برگ و وزن تر و خشک شاخساره وجود نداشت. با افزایش غلظت ساکارز از 6 به 9% این میزان کاهش یافته و در غلظت 12% به عدد صفر رسید که نشان میدهد ساکارز تا سطح معینی میتواند در افزایش باززایی و تولید ریشه و شاخساره در گیاه سیر نقش داشته باشد.