یوسف سهرابی

آزمایش به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در دو سال پیاپی اجرا گردید. روش های خاک ورزی در سه سطح شامل خاک ورزی متداول (CT)، خاک ورزی حداقل (MT) و سیستم بدون خاک ورزی (NT) به عنوان عامل اصلی در کرت های اصلی قرار گرفتند. شش روش کود دهی شامل کود دامی (N1)، کمپوست زباله شهری (N2)، کود شیمیایی (N3)، کمپوست + کود دامی (N4)، کمپوست + کود دامی + کود شیمیایی (N5) و تیمار شاهد (N6) به عنوان سطوح عامل فرعی تعیین گردید. نتایج نشان داد بیشترین تعداد باکتری در تیمارN4 (106× 9/194) و NT (106× 4/135) ایجاد گردید. بیشترین فعالیت آنزیم های اوره آز (6/49 میکروگرم اوره)، کاتالاز (6/73 میکروگرم اکسیژن) و سلولاز (8/17 میکروگرم گلوکز) در تیمارهایN4 و N2 مشاهده شد. فعالیت فسفاتاز اسیدی و قلیایی و اوره آز در تیمار بدون خاک ورزی افزایش آماری معنی داری نسبت به سایر سیستم های خاک ورزی داشت. بیشترین عملکرد دانه در تیمار هایMT و N5 حاصل گردید.