مدیریت کود یک عامل مهم در موفقیت کشت گیاهان داروئی است که کاربرد کودهای بیولوژیک در تولید این گیاهان با هدف حذف یا کاهش قابل ملاحظه در مصرف نهاده های شیمیایی و همچنین افزایش حاصلخیزی خاک و بهبود رشد و کیفیت گیاه، از اهمیت زیادی برخوردار می باشد. به همین منظور آزمایشی به صورت گلدانی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار و 5 تیمار در گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه کردستان به اجرا درآمد. تیمارهای این آزمایش شامل کود زیستی و تیمار شاهد (عدم مصرف کود) بود. (NP) نیتروکسین، فسفاته بارور- 2، مخلوط نیتروکسین با فسفاته بارور- 2، کود شیمیایی نتایج به دست آمده نشان داد که تیمارهای کودی اثر معنی داری بر صفات تعداد برگ، تعداد سرشاخه گلدار، عملکرد ماده خشک برگ، عملکرد بیولوژیک، میزان اسانس و عملکرد اسانس داشتند. صفات شاخص برداشت برگ و شاخص برداشت اسانس اختلاف معنی داری را نشان ندادند. کود شیمیایی و تیمار مخلوط کودهای زیستی نیتروکسین با فسفاته بارور- 2 بیشترین تأثیر را در افزایش صفات مورد مطالعه داشتند. بنابراین با توجه به اینکه بین تیمار کود شیمیایی و مخلوط کودهای زیستی نیتروکسین و فسفاته بارور 2 از لحاظ بیشتر صفات ارزیابی شده در این آزمایش اختلاف معنی داری مشاهده نگردید، می توان نتیجه گرفت که کودهای بیولوژیک می توانند به عنوان جایگزینی مناسب برای کودهای شیمیایی در سیستم های کشاورزی پایدار مورد استفاده قرار بگیرند.
