تغییر اقلیم روی عوامل محیطی متعددی اثر می گذارد و با تغییرات اقتصادی و اجتماعی فشار زیادی روی منابع آب ایجاد می کند. تغییر اقلیم از طریق افزایش درجه حرارت و تغییرات در شدت و الگوهای بارش بر روی پارامترهای هیدرولوژیکی مانند جریان آب، تبخیر و تعرق و ذوب برف تأثیر می گذارد. هدف از این مطالعه بررسی اثر تغییر اقلیم بر تبخیر و تعرق گیاه مرجع سالانه در ایستگاه های سینوپتیک سنندج و سقز است. برای این منظور، دوره آماری 1999-1970 بعنوان دوره پایه انتخاب شد و نحوه اثرپذیری تبخیر و تعرق مرجع در این ایستگاه ها در دوره های آتی شامل 2040-2011، 2070-2041 و 2100-2071 تحت دو سناریوی انتشار جدید RCP شامل RCP2.6 و RCP8.5 مورد بررسی قرار گرفت. به منظور برآورد تبخیر و تعرق مرجع از روش فائو-پنمن- مانتیث و برای شبیه سازی اقلیم آینده تحت سناریوهای اقلیمی از مدل گردش عمومی جو CanESM2 و برای ریزمقیاس نمایی داده های این مدل از روش SDSM استفاده شد. نتایج نشان داد که میانگین تبخیر و تعرق مرجع سالانه این ایستگاه ها در هر سه دوره زمانی آتی و تحت هر دو سناریوی مورد مطالعه نسبت به دوره پایه افزایش خواهد یافت و بیشترین نرخ افزایش در میزان تبخیر و تعرق مرجع سالانه از بین سه دوره آتی در دوره 2100-2071 و از بین سه سناریوی مختلف تحت سناریوی RCP8.5 مشاهده شد.
