هدف از انجام این تحقیق، بررسی روند تغییرات بارندگی های فصلی و سالانه چند ایستگاه منتخب در حوزه مرکزی ایران با استفاده از روش های ناپارامتری می باشد. دو آزمون من- کندال و Sen’s Estimator Slope که جزو متداول ترین روش های ناپارامتری به شمار می روند جهت تحلیل روند داده های بارندگی در مقیاس های فصلی و سالانه به کار گرفته شدند. 48 ایستگاه باران سنجی واقع درحوزه مرکزی ایران که در بازه زمانی 1350 الی 1379 دارای آمار بودند انتخاب و دو آزمون فوق برروی داده های آنها اعمال گردید و نتایج حاصل از این دو روش با هم مورد مقایسه قرار گرفتند. نتایج نشان داد که کارآیی دو روش فوق در تحلیل روند بارندگی های فصلی و سالانه در بیشتر موارد شبیه هم است و کارآیی روش Sen’s Estimator Slope در تحلیل مشاهداتی که در آنها تعداد داده های صفر (عدم وجود بارندگی) زیاد است بهتر از آزمون من- کندال می باشد. نتایج بدست آمده از این تحقیق نشان دهنده وجود روند کاهشی و معنی دار توسط هر دو آزمون بکارگرفته شده در برخی از سری های زمانی مورد مطالعه بود ولی هیچ روند افزایشی و معنی داری بصورت توأم توسط دو آزمون بکارگرفته شده مورد تأیید قرار نگرفت. با توجه به ناکافی بودن تعداد سری های دارای روند معنی دار نسبت به سری های فاقد روند، نمی توان روند خاصی را بر بارندگی های فصلی و سالانه منطقه مورد مطالعه نسبت داد.
