پژوهش حاضر با هدف ارزیابی درجه پایداری پارامترهای دو مدل شبیه سازی برف که یکی از آنها مبتنی بر برخی روابط تجربی و دیگری مبتنی بر برخی روابط فیزیکی جهت مدل سازی ذوب برف است در حوضه دریاچه ارومیه به انجام رسید. برای این منظور، سه ایستگاه ارومیه، تبریز و سقز در این حوضه انتخاب شدند و با بکارگیری روش تحلیل عدم قطعیت GLUE، پایداری این دو مدل تجربی و فیزیکی مورد ارزیابی قرار گرفت. تعداد 6 پارامتر انتخاب شدند و 10000 شبیه-سازی از دامنه عدم قطعیت این پارامترها انجام شد و با بکارگیری برخی شاخص های سنجش عملکرد مدل، در نهایت تعداد 100 شبیه سازی بعنوان شبیه سازی های برتر استخراج شدند. نتایج نشان داد که بر اساس معیارهای در نظر گرفته شده، مدل فیزیکی پایداری بیشتری نسبت به مدل تجربی از خود بروز داد. تحلیل روند درازمدت (2022-1952) عمق برف سالانه و تعداد روزهای برفی که با کنار هم قرار دادن داده های مشاهداتی طی دوره 2022-1982 و داده های شبیه سازی شده توسط مدل فیزیکی طی دوره 1982-1952 به انجام رسید نشان داد که هر دو متغیر مذکور در هر سه ایستگاه مورد مطالعه روند کاهشی داشتند. وقوع چنین تغییراتی ضمن آنکه پیامدهایی مثل کاهش جریان آب رودخانه ها طی فصل بهار در این حوضه به همراه داشته باشد می تواند نشانه ای جدی از وقوع تغییرات اقلیمی در حوضه مورد مطالعه نیز باشد.
