هدف از نگارش این مقاله ارائه تحلیلی از فرایند تبدیل آوایی تکواژ اضافه از -i به -a در بافت تکواژ معرفه نما در ساخت اضافه زبان کردی می باشد. با جمع آوری شواهد از حوزه های تجربی متفاوتی همچون دامنه معرفگی تکواژ معرفه نما، تأثیرات معرفگی ضمایر اشاره و عملکرد کمیت نمای بافت وابسته در ساخت اضافه، استدلال خواهد شد که بافت محرک تبدیل آوایی تکواژ اضافه برحسب چینش خطی تکواژها در صورت آوایی قابل تعریف نمی باشد بلکه روابط نحوی میان تکواژهای دخیل در این فرایند آوایی نقش بسزایی ایفا می کنند. به طور مشخص، در این مقاله نشان خواهیم داد که تبدیل آوایی تکواژ اضافه، وابسته به بافتی ساختاری است که در آن تکواژ اضافه تحت تسلط سازه ای تکواژی با مشخصه ]+ معرفه[ قرار دارد. پیامد عمده این تحلیل وارد دانستن روابط سلسله مراتبی نحوی در صورتبندی قواعد آوایی، فارغ از توالی خطی تکواژها، می باشد.