1403/09/01
یادگار کریمی

یادگار کریمی

مرتبه علمی: دانشیار
ارکید:
تحصیلات: دکترای تخصصی
اسکاپوس: 21740924800
دانشکده: دانشکده زبان و ادبیات
نشانی: سنندج، بلوار پاسداران، دانشگاه کردستان، دانشکده ادبیات و زبانهای خارجی، گروه ادبیات انگلیسی و زبان شناسی، کد پستی 6617715175
تلفن:

مشخصات پژوهش

عنوان
ساختار موضوعی اسم فعل در کردی اردلانی
نوع پژوهش
پایان نامه
کلیدواژه‌ها
ساختار موضوعی، اسم فعل، اسم سازی، انضمام، ساخت اضافه، حالت دهی، اصل فرافکنی گسترده
سال 1399
پژوهشگران نیاز تیشه گران(دانشجو)، یادگار کریمی(استاد راهنما)

چکیده

در این پایان نامه ساختار موضوعی اسم فعل در کردی اردلانی مورد بررسی و کنکاش قرار می گیرد. ساختار موضوعی در اشاره به اطلاعات واژگانی یک محمول در رابطه با موضوع های آن به کار برده می شود، و ویژگی های نحوی و معنایی موضوع ها و نیز شیوه ی نگاشت آن ها توسط ساختار موضوعی مشخص می گردد. مطالعات بسیاری در خصوص ساختار موضوعی محمول های فعلی صورت گرفته است، با این حال مطالعه ی محمول های غیرفعلی به مراتب کم تر مورد توجه واقع شده است. یکی از محمول های غیرفعلی اسم فعل است که به دلیل ماهیت مقوله ای دوگانه دارای ویژگی های اسمی و فعلی است. فضای نحوی ای که ساختار موضوعی اسم فعل در آن نگاشت می شود گروه معرف است، لذا تجلی نحوی موضوع های اسم فعل با تجلی نحوی موضوع های فعل متناظر با آن ها متفاوت است. با توجه به محدودیت های فضای نحوی گروه معرف در زبان کردی اردلانی (به دلیل حضور ساختار اضافه) مسئله ی نحوه ی نگاشت موضوع های اسم فعل و محدودیت های حاکم بر ساختار موضوعی آن اهمیت می یابد؛ چراکه دستیابی به فضای نگاشت فراگیر که فرافکنی های نحوی مختلف را پوشش دهد یک غایت مطلوب نظری در رویکردهای زایشی به ساختار موضوعی است. در این پژوهش، نخست، اسم فعل ها بر پایه ی فعلی که از آن مشتق می شوند به چهار دسته ی پادکنایی، پادمفعولی، دو ظرفیتی و سه ظرفیتی تقسیم می شوند. سپس با مفروض پنداشتن رویکرد انباشتی به ساختار رویدادی در نحو و انگاره ی صرف توزیعی، مختصات، ویژگی ها و محدودیت های ناظر بر روابط موضوع-محمول در اسم فعل های کردی اردلانی مورد بررسی قرار می گیرد. با استدلال های نظری و به کمک شواهد تجربی مشخص می شود که در اسم فعل های پادکنایی موضوع بیرونی به شکل اضافه به اسم فعل می پیوندد و قابلیت انضمام ندارد .در خصوص اسم فعل-های پادمفعولی نشان داده می شود که موضوع بیرونی هم به صورت اضافه و هم انضمامی می تواند حضور داشته باشد. سپس استدلال می شود که در خصوص اسم فعل های متعدی دو صورت وجود دارد: موضوع درونی می تواند به صورت اضافه حضور یابد و موضوع بیرونی قابلیت حضور ندارد؛ یا اینکه موضوع بیرونی در حالت اضافه و موضوع درونی انضمامی است. در آخرین دسته از اسم فعل های کردی اردلانی، موضوع درونی هدف به صورت گروه حرف اضافه است و قابلیت بازبینی مشخصه ی EPP و ارتقا به جایگاه فاعل را ندارد. هم چنین این موضوع به دلیل این که دارای فرافکنی بیشینه است، نمی تواند به اسم فعل منضم شود. دو موضوع دیگر اسم فعل های سه ظرفیتی همانند موضوع ها در دیگر اسم فعل ها عمل می نمایند.