یحیی معروفی

چکیده: این پژوهش به بررسی تأثیر روش تدریس معکوس بر میزان درگیری( مشارکت) و انگیزش تحصیلی دانش‌آموزان پایۀ دهم در درس نسل‌کشی در اقلیم کردستان عراق، می‌پردازد. روش تحقیق پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت اجرا نیمه تجربی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعۀ پژوهش حاضر شامل دانش‌آموزان پایۀ دهم شهرستان شهرزور در استان سلیمانیۀ کردستان عراق بود که از بین14 دبیرستان شهرستان با روش نمونه‌گیری تصادفی دبیرستان شهید سرچل به عنوان نمونه اماری انتخاب گردید. در این دبیرستان42 دانش‌آموز پایۀ دهم در رشتۀ علوم تجربی در حال تحصیل هستند که به صورت تصادفی در در دو کلاس 21 نفری قرار داده شدند. سپس یکی از کلاس‌ها با ظرفیت 21 دانش‌آموز به‌عنوان گروه آزمایش و کلاس دیگر با ظرفیت 21 دانش‌آموز در گروه کنترل قرار داده شد. دانش‌آموزان از نظر تعداد، سن، جنسیت و شرایط اقتصادی- اجتماعی همتا شده بودند. قبل از شروع مداخله سطح درگیری تحصیلی و انگیزش تحصیلی هر دو گروه در پیش آزمون با آزمون های درگیری تحصیلی ریو(2013) و انگیزش تحصیلی هارتر(1980) اندازه گیری شد. پس از اطمینان از عدم معنی داری میانگین دو گروه در این آزمونها ، گروه آزمایش با روش تدریس معکوس و گروه کنترل با روش سنتی و متداول طی 15 جلسه آموزش داده شدند و سپس پس آزمون در هر دو گروه اجرا شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از شاخص های آمار توصیفی و آزمون تحلیل کواریانس در محیط نرم‌افزاری spss تجزیه و تحلیل شد. یافته های پژوهش نشان داد که روش‌های تدریس معکوس بر میزان درگیری تحصیلی ]( 05/0 α ≤)، 172/1= (40 df,)t [ و میزان انگیزش تحصیلی ]( 05/0 α ≤)، 941/1= (40 df,)t [دانش‌آموزان پایۀ دهم رشتۀ علوم تجربی در درس نسل کشی تاثیر معنی دار و مثبت دارد. در نهایت نتایج بدست امده از این پژوهش نشان داد که روش تدریس معکوس بر میزان درگیری و انگیزش تحصیلی دانش‌آموزان پایۀ دهم در نسل‌کشی و همچنین استفاده از روش تدریس معکوس تأثیر چشمگیری بر بهبود وضعیت تحصیلی دانش‌آموزان داشته است.