هدف پژوهش حاضر بررسی تجربیات بین‌المللی در زمینه ارزشیابی کیفیت برنامه‌درسی مراکز تربیت‌معلم بود. برای نیل به این هدف از روش پژوهش اسنادی استفاده‌شد. اسناد، طرح‌ها و تجربیات پژوهشی منتشرشده بین‌المللی مانند: مؤسسه بین‌المللی‌آموزش وابسته به یونسکو؛ شورای ملی اعتباربخشی آموزش معلمان در ایالات‌متحده آمریکا؛ مؤسسه تحقیقاتی دانشگاه‌های عمومی آمریکا، مکزیک و کانادا؛ مؤسسه ابتکار آموزش معلم برای کشورهای جنوب صحرای آفریقا ؛ مؤسسه ملی آموزش سنگاپور؛ شبکه معلمان آمریکای لاتین و کارائیب؛ شاخص‌های ارزشیابی نظام‌های آموزش معلمان انگلستان؛ شورای ملی اعتبار بخشی آموزش معلمان در ایالات متحده آمریکا و شورای ملی ارزشیابی و اعتباربخشی هند به روش تحلیل‌محتوای کیفی موردبررسی قرارگرفت. یافته‌های پژوهش نشان‌داد از تجربیات بین‌المللی می‌توان درس‌های ارزشمندی برای استفاده در نظام ارزشیابی کیفیت برنامه‌درسی نظام تربیت‌معلم کشورگرفت. از جمله این‌موارد می‌توان به عدم دخالت سازمان‌های دولتی در اعتباربخشی مراکز تربیت‌معلم، واگذاری اعتباربخشی مراکز تربیت معلم به موسسات اعتباربخشی بیرونی، ارائه فرصت‌های 3 تا 5 ساله برای دستیابی به استانداردهای معتبر ملی و بین‌المللی، استفاده از شیوه‌های متنوع ارزیابی درونی و بیرونی اشاره کرد.
