در حال حاضر آموزش مجازی به مساله مهمی در دنیای امروز تبدیل شده که نیازمند بررسی همه جانبه برای اجرای درست آن است. علی رغم فواید و فرصت هایی که آموزش مجازی برای دانش آموزان فراهم می کند، چالش های جدی در مسیر خود دارد. این پژوهش با هدف شناسایی چالش های آموزش مجازی در مدارس ابتدایی شهر سنندج انجام گرفت. رویکرد پژوهش کیفی از نوع اکتشافی است. روش پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی و از لحاظ شیوه گردآوری اطلاعات، میدانی است. مشارکت کنندگان متخصصان علوم تربیتی دانشگاه های کردستان، مسئولان آموزش و پرورش نواحی 1 و 2 شهر سنندج و معلمان مدارس ابتدایی سال 1399-1400 است. نمونه پژوهش با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند از نوع ملاک مدار از میان گروه های مشارکت کننده بر اساس قاعده اشباع انتخاب شد. در مجموع 14 مشارکت کننده شامل3 متخصص علوم تربیتی، 6 مسئول اداری مرتبط با آموزش مجازی و 5 معلم دوره ابتدایی انتخاب شد و با آنان مصاحبه انجام گرفت. روش تحلیل اطلاعات روش تحلیل مضمون بود. برای افزایش قابلیت اعتماد اطلاعات جمع آوری شده از معیارهای چهارگانه اطمینان پذیری، باور پذیری، تاییدپذیری و انتقال پذیری یافته ها استفاده شده است. از تحلیل مصاحبه های متخصصان علوم تربیتی تعداد 122 مضمون پایه، 47 مضمون سازمان دهنده و 6 مضمون فراگیر استخراج شد. 63 مضمون پایه، 24 مضمون سازمان دهنده و 6 مضمون فراگیر از مصاحبه های مسئولان اداری آموزش و پرورش به دست آمد و تعداد 93 مضمون پایه، 27 مضمون سازمان و 6 مضمون فراگیر حاصل مصاحبه های معلمان ابتدایی بود. سرانجام با ترکیب نتایج مصاحبه ها و حذف موارد تکراری و دارای همپوشانی 6 مضمون فراگیر به دست آمد که حاکی از آن است که چالش های آموزش مجازی را می توان در شش بعد چالش های مربوط به سیاست گذاری و مدیریت برنامه درسی، چالش های مربوط به زیرساخت و امکانات، چالش های مربوط به تولید محتوای الکترونیکی، چالش های مربوط به آمادگی معلمان، چالش های مربوط به آمادگی دانش آموزان و چالش های مربوط به ارزشیابی در نظر گرفت. سرانجام، براساس یافته های پیشنهاداتی برای توجه به این چالش ها در برنامه ریزی آموزش های مجازی ارائه گردید.
