هدف پژوهش حاضر فهم پدیدارشناسانه پذیرش نوآوری در برنامه درسی دانشگاه فرهنگیان است. سؤالات پژوهش: 1 -چه تغییرات و نوآوریهایی در دانشگاه فرهنگیان و برنامه درسی آن پس از تأسیس ایجاد شده است؟ 2 - واکنش مدرسان و دانشجومعلمان نسبت به نوآوری برنامه درسی در دانشگاه فرهنگیان چگونه است؟ مشارکتکنندگان بالقوه پژوهش را ، مدرسان و دانشجومعلمان پردیسهای منطقه ده تشکیل میدهند که با روش نمونهگیری هدفمند از نوع ترکیبی بر اساس قاعده اشباع نظری 26 مشارکتکننده از میان آنها به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. دادههای پژوهش نیز با استفاده از مصاحبه نیمهساختاریافته جمع آوری و با روش هفت مرحلهای کلایزی تحلیل گردید. براساس تجارب مشارکتکنندگان، عمدهترین زمینههای نوآوری در برنامههای دانشگاه فرهنگیان را میتوان در قالب یک مضمون فراگیر، سه مضمون سازماندهنده نوآوری در نظام آموزشی، نوآوری در نظام پذیرش دانشجو و نوآوری در ماهیت و محتوای برنامه درسی و همچنین 15 مضمون پایه دستهبندی کرد. همچنین یافتهها حاکی از آن است که واکنش مدرسان و دانشجومعلمان به نوآوری در برنامههای درسی در این دانشگاه را میتوان به دو طیف مجزا تقسیم کرد که از یکسو نگاه ستایشگرانه و پذیرش کامل و از سوی دیگر نگاه منتقدانه و مقاومت صریح قرار دارد. دانشگاه فرهنگیان با اتخاذ تدابیر مناسب میتواند زمینه را برای پذیرش بیشتر برنامه درسی نوآرانه و کاهش مقاومت در برابر آن فراهم نماید.
