آموزش عالی در سالهای اخیر با چالشهای عمدهای مواجه شده که از جمله آنها میتوان به بینالمللی شدن، کیفیت گرایی و گسترش روزافزون کمی دانشگاهها و داوطلبان آموزش عالی اشاره کرد. گسترش آموزش عالی به خصوص در سطح تحصیلات تکمیلی میتواند آسیبها و مزایایی برای دانشجویان و دانشگاهها و جامعه در پی داشته باشد. هدف نوشتار حاضر آسیب شناسی گسترش تحصیلات تکمیلی و نقش آن در بهبود کیفیت آموزش عالی میباشد. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی از نوع مطالعه مروری و کتابخانهای است. یافته ها در دو بخش مزایا و نقاط قوت و معایب و نقاط ضعف مورد بحث قرار گرفته است. از مهمترین نقاط قوت گسترش تحصیلات تکمیلی میتوان به توسعه جامعه در سطح ملی و بین المللی، ارزآوری و کسب درآمد و افزایش سطح سواد جامعه اشاره کرد. همچنین از نقاط ضعف پدیده یاد شده میتوان به مواردی همچون: کاهش کیفیت خدمات آموزشی و پداگوژیکی، کاهش کیفیت فعالیتهای پژوهشی، کاهش کیفیت خدمات اداری و اجرایی، کاهش کیفیت خدمات رفاهی دانشجویان، افزایش مدرک گرایی صرف، کاهش فرصتهای اشتغال و افزایش بیکاری، افزایش آسیبهای مختلف اجتماعی، روانی، فرهنگی، توده ای شدن و تا حدودی کاهش اعتبار، جایگاه و منزلت دانشجو و دانشگاه و در نهایت کاهش توان دانشگاهها در عرصه رقابتهای علمی بینالمللی اشاره کرد.
