هدف کلی این پژوهش « بررسی اثر بخشی فعالیت های فوق برنامه در مدارس خاص (شاهد، نمونه دولتی) از دیدگاه معلمان و مدیران» است. روش پژوهش توصیفی از نوع پیمایشی است. جامعه آماری شامل کلیه معلمان و مدیران 12 مدرسه خاص راهنمایی شهر کرمانشاه به تعداد 178نفر است که از میان آنها با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای و براساس جدول تعیین حجم نمونه کرجسی و مورگان 135 نفر به عنوان نمونه پژوهش انتخاب گردید. ابزار گردآوری اطلاعات در این پژوهش پرسشنامه محقق ساخته شامل30 سؤال است که براساس طیف لیکرت(بسیار کم، کم، متوسط، زیاد و بسیار زیاد) طراحی شده است. سرانجام از تعداد 135 پرسشنامه توزیع شده 132 پرسشنامه گردآوری شد. روایی محتوایی پرسشنامه براساس دیدگاه متخصصان مورد تأئید قرار گرفت. پایایی آن نیز براساس آلفای کرونباخ معادل 848/0تعیین گردید. برای تجزیه و تحلیل داده های پژوهش در بخش توصیفی از فراوانی، درصد فراوانی، میانگین و برای تحلیل سؤالات پژوهشی با توجه به نرمال بودن متغیرهای پژوهش از آزمونt یک گروهی (یکطرفه) استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که میزان اثربخشی فعالیتهای فوق برنامه در مدارس خاص، بالاتر از حد متوسط است و میزان تاثیر فعالیتهای فوق برنامه بر رشد و تکامل شخصیت مطلوب دانش آموزان، تسهیل رشد و تکامل اجتماعی دانش آموزان، تکمیل و غنی سازی برنامه تحصیلی، فراهم شدن زمینه تفریحات سالم برای دانش آموزان، رعایت تفاوت های فردی دانش آموزان و افزایش تعامل سازنده میان معلمان و شاگردان در مدارس خاص، بالاتر از حد متوسط است.
