هدف پژوهش حاضر، بررسی عوامل اساسی موثر در تدریس اثربخش و رابطه آن با رضایت ونگرش دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه کردستان بوده است. روش پژوهش ، توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه ی دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه کردستان که تعداد آن ها 2288نفر می باشد. نمونه بر اساس جدول تعیین حجم نمونه کرجسی و مورگان و با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی نسبی 327نفر انتخاب شده اند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته سنجش تدریس اثربخش ، پرسشنامه استاندارد رضایت فراگیران بر اساس مدل کرک پاتریک و پرسشنامه استاندارد کیفیت زندگی در مدرسه اینلی و بورک بوده است. روایی پرسشنامه ها از طریق روایی محتوایی بر اساس دیدگاه متخصصان و پایایی پرسشنامه ها بر اساس ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب 96/0 ، 91/0 و90/0 محاسبه شده است. داده های گردآوری شده با استفاده از شاخص های آمار توصیفی مانند درصد، میانگین، انحراف معیار و آزمون های آمار استنباطی نظیر ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون و آزمون تی تک نمونه ای مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفته است. یافته های پژوهش، حاکی از آن است که میزان اثربخشی تدریس در دانشگاه کردستان از نظر دانشجویان تحصیلات تکمیلی در سطح متوسط قرار دارد و رضایت و نگرش دانشجویان از اثربخشی تدریس در حد متوسط است. همچنین بین مؤلفه های تدریس اثربخش: کنش منطقی، کنش روان شناسانه و کنش اخلاقی با رضایت و نگرش دانشجویان رابطه مثبت و معناداری وجود داشته است. بنابراین می توان گفت با افزایش مولفه های تدریس اثربخش(کنش منطقی، کنش روان شناسانه و کنش اخلاقی)، رضایت دانشجویان افزایش یافته و نگرش آنها نسبت به دوره تحصیلی مثبت تر شده است و مولفه های تدریس اثربخش(کنش منطقی، کنش روان شناسانه و کنش اخلاقی) ، توانایی پیش بینی رضایت و نگرش تحصیلی دانشجویان را داشته اند.
