هدف از پژوهش حاضر، مقایسه اثربخشی روش و فن آموزش پرسشگری بر سطوح یادگیری در درس مطالعات اجتماعی دان شآموزان دختر پایه اول متوسطه شهر همدان بود. روش تحقیق این پژوهش نیمه آزمایشی و طرح پژوهش از نوع پسآزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش را دانشآموزان دختر پایه اول مقطع متوسطه در دبیرستا نهای دولتی و روزانه شهر همدان در سال 1391 تشکیل م یدادند. گروه نمونه با استفاده از روش نمونهگیری خوشهای چندمرحله ای - تحصیلی 92 از دو دبیرستان شهر همدان با در نظر گرفتن کلاس ب هعنوان واحد نمون هگیری انتخاب شدند. تعداد حجم نمونه 60 نفر بود که در 3 کلاس 20 نفری حضور داشتند و ب هصورت کاملاً تصادفی کلا سها در 3 گروه ( 2 گروه آزمایش و 1 گروه کنترل) جایگزین شدند. طرح آزمایشی برای هر کدام از گرو ههای آزمایش طی 4 جلسه اجرا شد و پس از اتمام جلسات آموزشی از هر سه گروه پسآزمون به عمل آمد. در این پژوهش از آزمون پیشرفت تحصیلی محقق ساخته جهت جمعآوری اطلاعات استفاده شد. جهت تحلیل دادهها از تحلیل واریانس چند متغیری استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که گرو ههای آموزش دیده با روش پرسشگری و فن پرسشگری در میزان و عمق یادگیری، عملکرد بهتری نسبت به گروه کنترل داشت هاند. درحالی که، گروه آموزش دیده با روش پرسشگری در عمق یادگیری، عملکرد بهتری نسبت به گروه آموزش دیده با فن پرسشگری داشتند. ولی در مقایسه اثربخشی این دو روش بر میزان یادگیری، تفاوت معناداری مشاهده نشد.
