پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر روش تدریس بدیع ه پردازی بر پرورش خلّاقیت دانش آموزان پایه پنجم ابتدایی انجام شده است. روش پژوهش، نیمه آزمایشی با استفاده از طرح پیش آزمون- پس آزمون و گروه کنترل بوده است. از جامعه ی آماری دانش آموزان پایه ی پنجم ابتدایی روستاهای منطقه اورامان استان کردستان دو کلاس پایه پنجم به روش نمونه گیری تصادفی ساده، به ترتیب شامل 15 و 18 نفر دانش آموز به عنوان نمونه انتخاب شده اند. ابزار اندازه گیری آزمون استاندارد خلّاقیت تورنس تصویری (فرم ب) بوده است . تجزیه و تحلیل داده ها در دو سطح توصیفی و نیز استنباطی به کمک آزمون تحلیل کوواریانس انجام شده است. یافتههای پژوهش نشان داد؛ بین میزان خلّاقیت دانش آموز ان آموزش دیده با روش بدیعه پردازی و دانش آموزان با روش تدریس سنّتی، تفاوت معنی دار وجود دارد. روش تدریس بدیعه پردازی موجب افزایش خلّاقیت دانش آموزان گروه آزمایش شده است. میزان توانایی ابتکار و بسط دانش آموزان آموزش دیده با روش بدیعه پردازی به طور معنی داری بالاتر از دانش آموزان با روش سنتی است ولی تفاوت بین میزان سیالی و انعطاف پذیری دانش آموزان دو گروه معنی دار نیست.
