در کنار تخریب و چندپارچگی زیستگاهها، معرفی یا ورود گونههای بیگانه یکی از تهدیدهای بزرگ برای محیطزیست و جوامع محلی (گیاهی، جانوری و انسانی) میباشد . گونههای بیگانهای که به مناطق جدید وارد میشوند، میتوانند تغییرات بزرگی را در ساختار اکوسیستم، روابط طعمه-شکارچی و همچنین رقابت بین گونههای مختلف ایجاد کنند . گونههای بیگانه مانند راکون گسترش سریعی را در مناطق مختلف مانند روسیه، ژاپن، آلمان و برخی کشورهای اروپایی و کانادا از خود نشان دادهاند . با توجه به این موضوع و خطرات و خسارات این جانور برای جوامع انسانی (انتقال هاری، کرم حلقوی راکون، ویروس دیستمپر، حمله به باغات و مرغداریها و ...) ، مدیریت این گونه و همچنین تلاش برای حذف آن از منطقه جهت کاهش و یا از بین بردن اثرات مخرب این گونه بسیار حائز اهمیت است. ارزیابی زیستگاه و پی بردن به عواملی که سبب حضور گونه در منطقه میشود، میتواند کمک بزرگی در راستای کنترل جمعیت این جانور باشد. یکی از اقدامات موثر در راستای رسیدن به درک بهتر از عواملی که موجب ساکن شدن راکون در غرب استان گیلان است، ارزیابی زیستگاه و بررسی عوامل موثر بر انتخاب زیستگاه (مانند پوشش گیاهی، میزان و نوع غذای در دسترس و ...) توسط این گونه است.یک روش موثر در راه رسیدن به هدف مذکور استفاده از مدلهای ارزیابی زیستگاه میباشد. از طریق تحلیل مطلوبیت زیستگاه، توزیع مکانی گونهها مشخص شده و میتوان مدیریت و حفاظت علمیتر و موثرتری برای گونهها داشت. تکنیکهای مدلسازی زیستگاه میتواند زیستگاههای بالقوه باقیمانده را شناسایی و مطلوبیت زیستگاههای در دسترس را پیشبینی کند. از دیگر کاربردهای مدلسازی مطلوبیت زیستگاه، بررسی عوامل موثر بر مطلوبیت زیستگاه گونههای بیگانه و کاهش مطلوبیت برخی نواحی به منظور کنترل این گونهها میباشدپژوهشگران از مدلهای مختلفی در این راستا استفاده میکنند که به برخی از آنها اشاره خواهد شد.
