نسخه های خطی اسلامی یکی از گنجینه های با ارزش فرهنگ و تمدن اسلامی می باشند، زیرا دانش امت اسلامی در آن ثبت شده است. از اینرو لازم است در راستای تحقیق و احیاء این نسخه ها تلاش خود را صرف نماییم. از مهم ترین نسخه های خطی به جای مانده در فقه شافعی که در قرن دهم هجری قمری نگاشته شده، کتاب "المقرر فی شرح المحرر" نوشته نور الدین علی بن یحیی الزیادی است. او از فقهای شافعی مذهب است که در حدود 90 سال (1024هـ) عمر کرده و در زمان حیات خود به عنوان بزرگترین عالم مذهب شافعی شناخته شده است. کتاب او "المقرر فی شرح المحرر"، شرح کتاب "المحرر" نوشته امام رافعی (623هـ) می باشد. در این پژوهش سعی شده است که سه باب از کتاب "المقرر فی شرح المحرر" که شامل باب های نماز خسوف و کسوف، نماز باران و حکم تارک نماز می باشد؛ مورد تحقیق و بررسی قرار گیرد. کتاب "المقرر" از بهترین کتابهای تألیف شده در مذهب شافعی و یکی از مصادر اصلی فقهای شافعی می باشد. همچنین این کتاب از جمله کتاب هایی است که در آن مسائل فقهی را با تفصیل و ذکر دلیل بررسی شده اند و در رتبه کتاب هایی مانند "کفایه النبیه فی شرح التنبیه" نوشته امام ابن رفعه، قرار می گیرد زیرا مام زیادی در این کتاب کلمات مبهم را توضیح داده و مسائلی که در حکم آنها میان علماء اختلاف وجود دارد را ذکر کرده و سعی نموده است با استناد به آیات قرآن و احادیث نبوی حکم صحیح را از میان آراء مختلف ترجیح دهد. او همچنین در برخی از مسائل به آرای علمای مذاهب مختلف اشاره کرده و بررسی آنها اقدام کرده است. پژوهشگر بر اساس روش نظری و با رعایت اسلوب و روش تحقیق نسخه های خطی، تمام تلاش خود را در تحقیق و شرح مسائل ارزشمندی که امام زیادی بیان نموده است، صرف کرده است.
