وحید زادمجید

در این تحقیق ابتدا اثرات سمیت حاد سوم کشاورزی دیازینون (امولسیون 60%) و مالاتیون (57%) روی مولدین نر ماهی قرمز تعیین گردید. به همین منظور آزمایشات تشخیص سمیت در 5 تیمار و 2 تکرار با 5 عدد ماهی در هر تکرار در مخازن فایبر گلاس انجام گرفت. پس از تجزیه و تحلیل نتایج با استفاده از نرم افزار پروبیت مقدار LC50 طی 24، 48، 72 و 96 ساعت، میزان حداکثر غلظت مجاز و درجه سمیت مشخص شدند. سپس 5 تیمار با 3 تکرار تشکیل گردیدتعیین و ماهیان مولد قرمز نر به مدت 7 ماه تحت تاثیر غلظت های فوق قرار گرفتند. سپس تاثیر سموم آن بر میزان تستسترون، پروتئین کل، گلوکز خون، آلکالین فسفاتاز (ALP)، آسپارات آمینو ترانسفاز (AST)، آلانین ترانسفراز و پارامترهای خون شناسی مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که ماهیانی که تحت غلظت های بالای سموم دیازینون و مالاتیون هستندبودند، میزان آلکالین فسفاتاز (ALP)، آلانین ترانسفراز ((ALT و آسپارات آمینوترانسفراز (AST) سرم خون بطور معنی داری بالاتر از سایر تیمارها بود. همچنین تستسترونتستوسترون، توتال پروتئین و گلوکز سرم خون نیز در گروه شاهد بالاترین میزان را داشت (05/0>P). پارامترهای خون شناسی در میان گروه های آزمایشی تفاوت معنی داری داشت، بطوری که بیشترین میزان هماتوکریت، هموگلوبین، تعداد گلبول قرمز و گلبول سفید در گروه شاهد مشاهده شد. میزان MCV، MCHو MCHC نیز در بین تیمارها تفاوت معنی داری داشت (05/0P<). وزن کل بدن، وزن گناد، وزن کبد و شاخص گناد و سوماتیک در میان تیمارهای آزمایشی معنی دار نبود (05/0> P). ماهیانی که تحت تاثیر سم با غلظت 1/0 % دیازینون بودند، بالاترین میزان شاخص هپاتوسوماتیک را داشتند (05/0P<). نتایج بررسی های آسیب شناسی نشان داد که سموم دیازینون و مالاتیون اثرات مخربی بر بافت های کبد و گناد داشته است و سبب بروز تغییراتی از جمله نکروز بافتی و عدم رسیدگی جنسی در ماهیان مولد نر شدند.