مواد مختل کننده غدد درون ریز بعنوان استروژن های خارجی زیست محیطی می توانند عملکرد استروژن های داخلی بدن بویژه E2 را تقلید کنند. این مواد با عملکرد شبه استروژنی که دارند می توانند مسیر سوخت و ساز هورمونی و یا عملکرد هورمون استروژن درون زاد را در سلول هدفش مختل کنند و تاثیری منفی بر عملکرد تولید مثلی ماهیان بگذارند. فیتواستروژن ها گروه های گوناگونی از ترکیبات پلی فنلی غیراستروئیدی هستند و مانند استروژن های ضعیفی عمل می کنند. اصلی ترین گروه فیتواستروژن ها، ایزوفلاون ها می باشند که تقریباً به طور اختصاصی در خانواده نخودیان مانند گیاه سویا که جایگزین مناسبی جهت تامین پروتئین جیره غذایی ماهیان می باشد، یافت می شوند. جنستئین فراوان ترین و بیش ترین فعالیت بیولوژیکی را در میان ایزوفلاون های سویا دارا می باشد که توانایی اتصال به گیرنده های استروژنیک را با تمایلی کمتر از استرادیول دارا می باشد. تماس با این ترکیبات باعث اختلال در سنتز، آزادسازی، انتقال، متابولیسم، اتصال یا حذف هورمون های طبیعی در بدن و ایجاد اختلال در تولید مثل ماهیان می شوند.
