وحید زادمجید

در این تحقیق اثر سطوح مختلف تپاکس(به عنوان پروبیوتیک) روی رشد و بقاء بچه ماهیان سفید در سن 780 درجه – روز به مدت 2 ماه با متوسط درجه حرارت 3/1± 12/25 درجه سانتی گراد مورد بررسی قرار گرفت. ماهیان با متوسط وزن 28/10 ± 97/61گرم توسط تپاکس با سطوح مختلف 0، 5/0 ، 1، 5/1 ، 2 و 3 گرم به ازای هر کیلوگرم غذای کنسانتره مخصوص ماهی سفید (SFK) تغذیه شدند. بچه ماهیانی که با سطوح مختلف تپاکس تغذیه گردیدند ار نظر وزن ، ضریب تبدیل غذایی (FCR)و نرخ رشد ویژه (SGR) اختلاف معنی داری( 05/0 p <) با گروه شاهد داشتند و بچه ماهیان تغذیه شده با سطح 1 گرم تپاکس نسبت به سایر گروهها از وزن و نرخ رشد ویژه بالاتر و ضریب تبدیل غذایی ( FCR) پایین تری برخوردار بودند. با وجود آنکه میزان بقاء در سطح 1 گرم تپاکس بیشتر از سایر تیمارها بود ولی از نظر آماری اختلاف معنی داری (05/0p >) بین تیمارها مشاهده نگردید.