یکی از مسائلی که برای شناخت شاعران اهمیت دارد بررسی تحول اندیشه و مضمون های اشعار آنان است؛ از جمله نوع نگاه آنان به عشق برای شناخت شاعر و وضعیت عصر وی ضروری است. از سوی دیگر با توجه به روابط انسان و جامعه در عصر حاضر، شناخت رویکرد شاعران درباره حوادث عصر و تأثیری که این مسائل در شعر و اندیشه آنان دارد، ضروری است. با توجه به زندگی و اشعار حمید مصدق و شیرکو بی کس که هر دو در عین پرداختن به مسائل سیاسی عصر، به عشق نیز توجه کرده-اند، برای شناخت سیر تحوّل و چگونگی تعامل عشق و سیاست در شعر کردی و فارسی، دو مضمون عشق و سیاست را در اشعار آنان بررسی کرده ایم. نتیجه این پژوهش نشان می دهد هر دو شاعر در عشق به وطن و سرزمین خود و نگرانی نسبت به اوضاع آن، عقاید مشترکی دارند. در بسیاری از موارد، عشق و مضامین برخاسته از آن در اشعار آنان، مقدمه ای برای ورود به مسائل سیاسی و اشعار میهنی است. حمید مصدق به دلیل فضای بسته و خفقان آور بعد از کودتای 28 مرداد، مشکلات مردم عصر را مستقیم بیان نمی کند؛ بلکه با استفاده از تکنیک هایی از جمله تکنیک نقاب، با مخاطب وارد گفتگو می شود اما شیرکو تلاش می کند صدایش را با تصریح به وقایع تاریخی معاصر، به گوش جهانیان برساند. بیان مستقیم شاعر به صورت استفاده از شیوه روایت خاطره گویی و برشمردن عناصر طبیعی اقلیم کردستان نمود می یابد. عشق در اشعار مصدق متناسب با گذشت زمان بسامد زیادتری می یابد اما بن مایه عشق در اشعار شیرکو کم رنگ است و در خدمت افکار سیاسی اوست.
