واژه کمال یا شکل دیگر آن گمال از واژه های کهن زبان فارسی است که در فرهنگ های معتبر و رایج امروز نیامده است این عدم ذکر موجب شده با واژه همال که در نگارش، شکلی نزدیک بدان دارد یکسان پنداشته شود و در متونی که این واژه بکار رفته، کمال یا گمال به همال تغییر یابد و چون مفهوم مناسبی نداشته، معنی دیگری برای همال تعیین کرده اند. در این مقاله با بررسی نمونه هایی از بدخوانی نسخه های شاهنامه، پیشنهاد شده به جای ضبط همال، شکل مناسب آن کمال یا گمال جای گیرد تا هم معنی و ارزش بیت های شاهنامه روشن تر شود هم واژه کمال یا گمال احیاء شود.
