در باب آثار عطار نیشابوری ،تذکره نویسان سخنان مبالغه آمیزی ابراز کرده اند؛ رضاقلیخان هدایت 190 اثر،قاضی نورالله شوشتری 114 اثر ودولتشاه 40 اثر به او نسبت داده اند ا لبته در هیج یک از آنها نام این آثاربه طور کامل ذکر نشده است . در بین آثاری که برای او برشمرده اند شش اثر ؛ الهی نامه اسرارنامه منطق الطیر مصیبت نامه دیوان و تذکره الاولیاء در رده آثار مسلم او ثبت شده اند و نسبت برخی چون بی سرنامه اشترنامه مظهرالعجایب و...به طور قطع رد شده اند برخی دیگر چون خسرونامه جایگاهی بینابین دارند در باب این اثر باید گفت ، از قدیم جزء آثار مسلم عطار قلمداد شده ، اما امروزه بر اساس تحقیقات واشارات برخی از محققان برجسته ادب فارسی در اکثر پژوهشهایی که اخیرا در مورد آثار واحوال عطار تحقق می یابد ، سخنی از این اثر به میان نمی آید. اساس این تحقیقات در این امر عقیده دکتر شفیعی کدکنی است . نگارنده در این مقاله برآنست ابدا با تکیه بر آثار مسلم عطار اشاراتی بیاورد مؤید بر این نکته که دلایلی را که ایشان برای رد این انتساب کافی می دانند ، کافی نیست ، سپس با مقابله ای که بین اثار مسلم عطار و خسرونامه انجام داده است نشان دهد که سراینده خسرونامه هم عطار است.
