بسیاری از ابیات حافظ ، بدون آنکه به لحاظ واژگان و ترکیبات دشواریی داشته باشد محل شبهه و نزاع است این شبهه انگیزی جزو ذات غزلیّات حافظ است و مربوط به رندانه سخن گفتن اوست ؛ این روش در حقیقت بخشی از رندی حافظ است ما برای فهم رندی حافظ ، ناگزیریم روشی بکار ببریم که آن شبهات را برطرف کند . با توجه به تبحّر حافظ در حوزه بلاغت اسلامی بویژه دانش معانی ، شاید یکی از ابزارهای کارآمد در فهم رندی حافظ و حلّ اختلاف نظرها در متشابهات دیوان حافظ ، بکار بردن دانش معانی است . بدین لحاظ نگارنده چند بیت شبهه انگیز را با توجه به معنی ثانوی جملات که جزو مباحث اصلی دانش معانی است بررسی کرده است تا میزان کارآیی «معانی» را در فهم رندی حافظ نشان دهد.
