در فرهنگ ایرانی ، ویژگی هایی که به قهرمان آرمانی نسبت داده می شود متأثر است از آنچه انسان در آیین ها و اسطوره هایش درباره نمونه نخستین انسان می اندیشیده است و در پرتو آن آیین ، راز آفرینش را تبیین می کرده است . در این مقاله با توجه به کارکردهای نخستین انسان ، چگونگی و علت تغییر و تحول پیش نمونه نخستین انسان به نخستین شاه بررسی شده ، آنگاه با توجه به علت پیوند قهرمان با نخستین آفریده ، جابجایی اسطوره نخستین آفریده با قهرمان نجات بخش توضیح داده شده است ، ضمن اشاره به کسانی چون کیخسرو ، طهمورث ، جمشید ، کیومرث و سیاوش که دارای ویژگی های نخستین انسان و نخستین شاه هستند به مسأله نجات بخشی و قهرمانی آرمانی آنها نیز استناد شده همچنین برای اثبات آیینی بودن این مسأله به نمونه هایی از آن در قالب داستان سیمرغ ، ققنوس و سگ آبی اشاره کرده ام .
