بیم و بدبینی پس از کودتای 28مرداد، گرایش به شعر را افزونساخت در عینحال شاعر را متناسب با وضع زمان به سوی استفاده از امکانات هنری تازهای نظیر «نقاب» سوقداد. شاعر در تکنیک نقاب، یک شخصیّت مشهور را انتخابمیکند از نام و ویژگیهای شناختهشدۀ او همچون یک پوشش یا نقاب استفادهمیکند؛ حرفها و اندیشهها را بر زبان و کردار او قرارمیدهد. در این پژوهش، انواع نقابهای حماسۀ ملی، ادبی، خیالی، دینی و خارجی را در شعر شاعران پس از کودتا تا پایان دهۀ هفتاد استخراجکردهایم. بسامد نقابهای ملی بهخصوص شخصیّتها و قهرمانان شاهنامه بیشتراست. استفاده از نقابهای خیالی و ادبی بیشتر در شعر شاعرانی رواجداشته که جوهرۀ شعری برای آنان مهمبودهاست اما شاعرانی که گرایش سیاسی و حزبی محکم داشتهاند به نقابهای حماسی و ملی رویآوردهاند. شاعران پیش از انقلاب، از نقاب برای مبارزه با دستگاه پهلوی، همچنین برای همدلی با مخاطبان و انگیزش آنان استفادهکردهاند اما بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، نوع، نقش و کاربرد نقابها تغییریافتهاست.
