لطیف هلمت از بنیانگذاران داستان کودک و نوجوان در زبان کردی است از این روی نقد و تحلیل داستان‌های کودک و نوجوان وی برای شناخت و بهبود نگارش داستان‌های حوزۀ کودک و نوجوان ضروری است. قصه‌های لطیف هلمت به لحاظ آموزش و اثر تربیتی آن برای کودکان مفید و ارزشمند است مخصوصاً در زمینۀ آموزش آنان در حفظ محیط زیست و کار و یادگیری، این قصه‌ها مؤثر و حساب‌شده نوشته شده‌اند. شیوۀ روایت قصه‌ها در برخی موارد متناسب با مخاطب یعنی کودکان و نوجوانان نیست؛ مثل اینکه نویسنده به‌رغم انتخاب شخصیت‌هایی نظیر پرندگان از زاویه‌دید پرندگان به وقایع نمی‌نگرد و با نگاه کاملاً انسانی و متناسب با تجربه و سن بزرگسالان هلمت در قالب داستان‌های مینی مال نوشته شده اما در برخی موارد متناسب با مخاطب و خوانندۀ کودک و نوجوان نیست. استفادۀ نویسنده از عناصر فانتزی برای مخاطب کودک در غالب داستان‌ها مناسب است مخصوصاً در مواردی که براساس عناصر فانتزی به نتیجه گیری پرداخته شده است اما در برخی موارد نیز راوی در هیأت نصیحت‌گری بزرگسال و باز زبان مخصوص بزرگسالان جلوه می‌کند که موجب می‌شود از ارزش داستانی اثر کاسته شود. برخی داستان‌های لطیف هلمت براساس اقتباس از منابع کهن شکل گرفته است و نویسنده نیز به این اقتباس اشاره کرده است اما نویسنده نتوانسته است در همۀ این اقتباس‌ها، داستانی متناسب با مخاطب کودک و نوجوان ایجاد کند. یکی از اشکالاتی که در کار نویسنده هست توضیحاتی است که عمدتاً در پایان داستان‌ها می‌آورد این توضیحات هم نوع خوانش خواننده را محدود به نقل و روایت روی می‌آورد. چنین مواردی موجب می‌شود قصه از حس و عاطفۀ لازم برخوردار نباشد. قصه‌های لطیف می‌کند هم از درجۀ فانتزی یا روایی داستان می‌کاهد
