قسمتی از مردم شناسی فرهنگی به اسطوره شناسی اختصاص دارد که در این بخش، سعی بر آن است تا قوانین عمومی رفتارهای انسان در تمام زمینه های آن مورد بررسی قرار گیرد و از آن جایی که به بررسی اساطیر می پردازد، ارتباط محکمی با اکثر زمینه های پژوهشی علوم انسانی دارد. از آن جایی که ادبیات، محملی برای بررسی آراء و افکار و دغدغه های هر قوم و گروهی است و اساطیر جایگاه خاص خود را در پژوهش های ادبی دارند، می توان به پیوند عمیق بین ادبیات با پژوهش های مربوط به فرهنگ و اسطوره شناسی پی برد. یکی از بحث های جالب توجّه در میان پژوهش های حماسی – اسطوره ای، بررسی چرایی نبرد میان پدر و پسر در میان اساطیر ادبی به خصوص قسمت اساطیری شاهنامه است. این که چه چیزی سبب چنین رویدادی می شود تا دو نفر هم خون و از یک خانواده به این صورت با هم درگیر می شوند علاوه بر شناخت بعد اسطوره شناسی آن می تواند در بررسی های فرهنگ شناسی و مردم شناسی هم مورد توجه قرار گیرد. در پایان نامه حاضر با استفاده از روش پژوهش توصیفی – تحلیلی به بررسی و تحلیل علیّت در روایت های حماسی نبرد پدر و پسر پرداخته ایم و شاهنامه، فردوسی-نامه و بهمن نامه را مورد واکاوی قرار داده ایم. از یافته های پژوهش طبق نظریه استراوس می توان به تقابل و نیز کم بها دادن در پیوندهای خانوادگی میان پدر و پسر و درنتیجه شروع درگیری و نزاع اشاره کرد.
