رمان تماماً مخصوص نوشته عباس معروفی با باقی آثار او به لحاظ شیوه روایت متفاوت است. برای شناخت و ارزیابی جنبه های نو و شگردهای رمان از روایت شناسی تودروف استفاده کرده ایم. همچنین جهت تبیین تناسب محتوای با افعالی متن روایت از نظریه هاینریش در باره نظام افعال استفاده کرده ایم. رمان دارای پانزده پی رفت است که به صورت زنجیره ای و تناوبی ساختار رمان را تشکیل می دهند. موضوعات متعددی در رمان تماماً مخصوص طرح شده است نظیر معضلات اجتماعی، خودکشی، تجاوز به عنف، تنهایی و غریبی. نویسنده این مفاهیم را عمدتاً با استفاده از شیوه گفتگویی طرح کرده است. این گفتگوها به صورت روایت های خاطره ای، گاهی نیز به صورت بیان جریان سیال ذهن روایت می شود تا بگوید معضل اصلی جامعه، عدم گفتگو است. افعال زمان گذشته، هم از لحاظ تعداد هم از لحاظ بسامد بیشترین کاربرد را دارند. زمان حال نیز بعد از افعال زمان گذشته دارای بیشترین بسامد است. زمان آینده در رمان بسیار کم رنگ است؛ دغدغه اصلی نویسنده زندگی گذشته و تا حدّی حال است و آینده نزد او جایگاهی ندارد.
