تنش خشکی یکی از مهم ترین تنش هایی است که از رشد گیاه ممانعت نموده و با ایجاد اختلال در تعادل بین تولید گونه های فعال اکسیژن و فعالیت های دفاعی آنتی اکسیدان گیاه، ایجاد تنش اکسیداتیو می کند. آبسزیک اسید یک هورمون تنشی است که تحت تنش خشکی تولید می شود و باعث مقاومت به خشکی و دهیدراسیون می شود. یکی از راهکارها برای غلبه بر اثرات نامطلوب خشکی کاربرد هورمون های گیاهی است. در این تحقیق به بررسی تأثیر کاربرد خارجی آبسزیک اسید در سه سطح (شاهد، 7/0 و 4/1 میکرومولار) و خشکی نیز در سه سطح (شاهد، 6/0 و 2/1 مگاپاسکال) روی نهال های هلو رقم آلبرتا پرداخته شد و تغییرات موجود در محتوای پراکسید هیدروژن، مالون دی آلدهید، پروتئین کل و آنزیم پراکسیداز اندازه گیری شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی انجام گرفت. نتایج نشان داد که خشکی محتوای پراکسید هیدروژن، مالون دی آلدهید، پروتئین کل و پراکسیداز را به مقدار قابل توجهی افزایش داد. کاربرد آبسزیک اسید به مقدار قابل توجهی محتوای پروتئین کل و پراکسیداز را افزایش و میزان مالون دی آلدهید و پراکسید هیدروژن را کاهش داده است.
