تیمور جوادی

در این تحقیق تأثیر هدایت الکتریکی (EC) محلول غذایی در سه سطح (8/0، 7/1 و 4 دسی زیمنس بر متر) و بستر کشت های مختلف (کوکوپیت+پرلایت، کوکوپیت+ورمیکولایت، کوکوپیت+زئولایت) روی رشد و باردهی توت فرنگی رقم کاماروسا مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش در گلخانه ی دانشکده کشاورزی دانشگاه کردستان در 9 تیمار و 3 تکرار اجرا گردید. نتایج نشان داد که با افزایش EC محلول غذایی، RWC و MSI کاهش و میزان TA، TSS و ویتامین ث افزایش یافتند. در محیط کشت پرلایت + کوکوپیت بیشترین سفتی بافت میوه مشاهده شد. تعداد میوه در تیمارهای تنش ناشی از هدایت الکتریکی بالا بیشتر بوده و تیمار 4 دسی زیمنس بر متر در محیط کشت پرلایت + کوکوپیت، و 7/1 دسی زیمنس بر متر در محیط کشت های پرلایت + کوکوپیت و ورمی کولیت + کوکوپیت بیشترین مقدار را دارا بودند. بیشترین میانگین وزن تک میوه در تیمار شاهد به دست آمد. همچنین بیشترین میزان عملکرد در تیمار 7/1 دسی زیمنس بر متر و در محیط کشت پرلایت + کوکوپیت و ورمی کولیت + کوکوپیت مشاهده شد. بر اساس این نتایج به نظر می رسد که EC محلول غذایی در محدوده ی 7/1 دسی زیمنس بر میزان عملکرد میوه اثر مثبت تری داشته است.