تیمور جوادی

خشکی جزء مهم ترین تنش های غیرزنده می باشد که روی صفات فیزیولوژیکی و مورفولوژیکی گیاهان اثر می گذارد و هر ساله باعث آسیب به تولیدات کشاورزی می شود. بتا- آمینوبوتیریک اسید به منظور افزایش مقاومت گیاهان در برابر تنش های زنده به کاربرده شده است و جدیداً از این ترکیب برای افزایش مقاومت گیاهان در برابر تنش های محیطی از جمله تنش خشکی و شوری و تنش گرمایی استفاده شده است. بنابراین در این آزمایش اثر بتا- آمینوبوتیریک اسید بر روی خصوصیات مورفولوژیکی (طول ریشه، حجم ریشه، وزن خشک ریشه، وزن خشک برگ، تعداد برگ، سطح برگ، وزن خشک تنه، قطر تنه و وزن خشک کل)، محتوای نسبی آب برگ، پایداری غشاء سلولی، پرولین، کربوهیدرات های محلول کل، پراکسید هیدروژن، مالون د آلدئید، پروتئین های محلول کل، فعالت آنزیم های ضد اکسایشی (پراکسیداز و آسکوربات پراکسیداز)، دمای برگ و رطوبت برگ در یک رقم گیلاس (تک دانه مشهد) تحت تنش خشکی مورد بررسی قرار گرفت. دور های آبیاری در سه سطح آبیاری کامل، تنش خشکی 6/0 مگاپاسکال و تنش خشکی 2/1 مگاپاسکال و همچنین تیمار بتا- آمینوبوتیریک اسید در سه سطح (0، 8/0 و 6/1 میلی مولار) مورد بررسی قرار گرفت. نهال های شاهد هر روز آبیاری شدند. تیمارهای تنش آبی زمانی آبیاری شدند که پتانسیل آب خاک به 6/0 و 2/1 مگاپاسکال رسید. آزمایش برپایه طرح کاملاً تصادفی با نه تیمار و سه تکرار در مزرعه اجرا گردید. نتایج نشان داد که تنش خشکی اکثر خصوصیات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی گیاه را تحت تأثیر قرار داده است. تنش خشکی باعث کاهش مقادیر صفاتی مانند تعداد برگ، سطح برگ، وزن خشک برگ، طول ریشه، حجم ریشه، وزن خشک ریشه، وزن ماده خشک کل، وزن خشک تنه، قطر تنه، محتوای نسبی آب برگ، پایداری غشاء، محتوای کلروفیل a، b، کل و کاروتنوئید و افزایش صفاتی مانند پرولین، کربوهیدرات های محلول کل، مالون د آلدئید، پراکسید هیدروژن، محتوای پروتئین های محلول کل و فعالیت آنزیم های پراکسیداز و آسکوربات پراکسیداز در نهال های گیلاس شد و همچنین کاربرد بتا- آمینوبوتیریک اسید باعث کاهش تعداد برگ، وزن خشک برگ، سطح برگ، محتوای مالون د آلدئید و پراکسید هیدروژن و افزایش طول ریشه، حجم ریشه، وزن خشک ریشه، محتوای نسبی آب برگ، پایداری غشاء سلول، کلروفیل a، b و کل، کاروتنوئید، پرولین، کربوهیدرات های محلول کل، پروتئین های محلول کل و فعالیت آنزیم