خشکی جزء مهم ترین تنش های غیرزنده می باشد که روی صفات فیزیولوژیکی و مورفولوژیکی گیاهان اثر می گذارد و هر ساله باعث آسیب به تولیدات کشاورزی می شود. از این رو به منظور تولید عملکرد رضایت بخش باید کمبود آب از طریق آبیاری تأمین گردد و از پایه های مقاوم به خشکی استفاده گردد. روش دیگر برای مبارزه با کم آبی استفاده از ترکیباتی مانند بتا- آمینوبوتیریک اسید (BABA) است که اثرات خشکی را تعدیل می کند. برای مطالعه اثر کاربرد خارجی BABA در سه غلظت (شاهد، 6/0 و 2/1 میلی مولار) بر روی برخی صفات فیزیولوژیکی گیلاس رقم تک دانه مشهد در شرایط تنش خشکی (عدم تنش خشکی، تنش خشکی در 6/0 و 2/1 مگاپاسکال پتانسیل آب خاک) آزمایشی انجام شد. این آزمایش به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی با 9 تیمار و 3 تکرار انجام شد. نتایج نشان داد که تنش خشکی باعث کاهش محتوای نسبی آب برگ (RWC) شد و پایداری غشاء سلولی (MSI) را کاهش داد اما تاثیرش بر MSI معنی دار نبود. همچنین تنش خشکی باعث افزایش پرولین و H2O2 شد و با افزایش تنش خشکی مقدار این دو فاکتور بیشتر افزایش یافت.
